Tuesday 22 May 2012

அம்மாவுடன் மதுரைக்கு ஒரு ஒழ டூர் பாகம் -2

Your Ad Here


கோபால் : இருங்க இருங்க.. ஒரு சின்ன விஷயம் மறந்துட்டேன்...


ஓடி போய் flatformல் இருந்த ஒரு மெடிக்கல் கடைக்கு சென்று எதையோ வாங்கி கொண்டு திருமா வேகமாக ஓடி வந்து வந்தனா கையில் கொடுத்து...


கோபால் : வந்தனா... இதை பத்திரமா உன்னோட பெரிய bag சைடுல வசுகோ.. இப்போ பிரிச்சு பார்க்க வேண்டாம்.. ஒரு முக்கியமான நேரத்துல இந்த பார்சல் pack பிரிச்சு பாரு உனக்கு அப்போ தான் இது உபயோகப்படும்.. எக்காரணத்தை கொண்டும் இதை வழியில பிரிச்சு பார்துடாதிங்க.. காரணம்.. அப்புறம் என்னை நீங்க ரெண்டுபேரும் தாப்பா நினைசுகுவிங்க.. ப்ளீஸ் வந்தனா...


வந்தனா : என்னங்க இது.. உங்களை போய் தப்ப நினைபேனா.. இதுவரை நீங்க சொல்லி எந்த விஷயத்தை நான் கேக்காம இருந்து இருக்கேன்... உங்க promotionனுக்காக கூட ஒரு முறை உங்க மேனேஜர் சுரேஷ் கூட மகாபலிபுரத்துல... 2 நாலு...


கோபால் : ஐயோ வந்தனா.. அதை எல்லாமா விஷ்ணு முன்னாடி பேசாத.. அவன் தப்ப நினைசுக்க போறான்...


விஷ்ணு : அம்மா அம்மா என்னம்மா... எதோ மேனேஜர் சுரேஷ் மகாபளிபுரம்னு சொன்னிங்க.. அப்புறம் அப்படியே நிருதிடிங்க..


அவள் தாடையை பிடித்து அவள் கன்னத்தில் kiss அடித்த படியே கெஞ்சி கொஞ்சி கேட்டான்


வந்தனா : ஐயோ அதெல்லாம் பெரியவங்க விஷயம்.. நீ கேக்க கூடாதுடா விஷ்ணு..


கோபால் : சரி சரி வேணும்னா ரொம்ப போர் அடிச்சா ட்ரைன்ல போகும் போது போர் அடிச்சா அவனுக்கு அந்த மகாபலிபுரம் கதைய சொல்லு.. அதுவும்.. அவன் சின்ன பையன் ரொம்ப அசிங்கம சொல்லி அவன் மனசை கெடுத்துடாத... அவனுக்கு சின்ன பசங்களுக்கு கதை சொல்ற மாதிரி.. அவனுக்கு எத மாதிரி மறை முகமா சொல்லு என்ன புரியுதா..


வந்தனா : சரிங்க..


ரயில் மெல்ல நகர துவங்கியது..


கோபால் மெல்ல ரயிலோட ஓடி வந்த படியே.. வந்தனாவிடம் அவர் மெடிக்கல் கடையில் வாங்கி வந்த பார்சல் லை அவள் கையில் திணித்து விட்டு.. அவர்கள் இருவருக்கும் டாடா காட்டிவிட்டு.. ரயில் நகர நகர மருந்து போனார்...


இனி ரயிலில் என்ன நடிக்கிறது என்று பார்க்கலாமா...
ரயில் மெல்ல மெல்ல நகர துவங்கி இப்பொது மெல்ல வேகம் எடுத்து.. ஓட துவங்கியது...


வந்தனாவும் விஷ்ணுவும்.. அப்பா கோபாலிடம் இருந்து விடை பெற்ற பிறகு சற்றேண்டு. கட்டி பிடிச்சு பிணைந்து கொண்டிருந்தவர்கள்... விலகி உட்கார்ந்தனர்


விஷ்ணு : அப்பாடா.. ச்சே ச்சே.. அப்பா ரொம்ப தொல்லம்மா... மதுரைல தான் நம்ம புருஷன் பொண்டாட்டியா நடிக்கனும்னு சொன்னாரு.. இபோ என்னடானா ரயிலையே அப்படி இருங்கன்னு சொல்றாரு.. எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமா போச்சுமா..


வந்தனா : சரி சரி விடுடா விஷ்ணு என்ன பண்றது.. நம்ம எப்படியாவது பரிசு வாங்கியே ஆகணும்னு அவருக்கு ஆர்வம்.. சரி சரி .. அதுக்காக நீ ரொம்ப தள்ளி போய் உட்கார்துகாத.. இந்த AC கம்பார்ட்மென்ட் பேருக்கு தான் reserved.. ஆனா இன்னும் 4 பேரு இதுல வருவாங்க போல இருக்கு... பேரு லிஸ்ட் பாரு .. யாரு யாரு பேரு போட்டு இருக்குனு...


விஷ்ணு எழுந்து சென்று... வாசலில் name boardல் ஒட்டி இருந்த வெள்ளை பேப்பரை உற்று பார்த்து படிதான்..


படித்து விட்டு திரும்ப வந்தனாவிடம் வந்தான்...


விஷ்ணு : அம்மா நம்ம ரெண்டு பேரு பேரு வந்தனா 38 கோபால் 40நு புருஷன் பொண்டாட்டி நு போட்டு இருக்கு...இன்னும் 4 பேரு பெரும் இருக்கு... அதுல கண்ணன் 37 வயசு புவனா 32 வயசு (புருஷன் பொண்டாட்டி) ஒரு ஜோடியும் இன்னுரு சகசரநாமம் 28 வயசு பிரியா 26 வயசு (புருஷன் பொண்டாட்டி) நு போட்டு இருக்கு.. இதுல கண்ணன் புவனா ரெண்டு பெரும் தாம்பரம் ல ஏறுவாங்க.. சகசரநாமம் பிரியா ரெண்டு பெரும் செங்கல்பட்டுல ஏறுவாங்கன்னு போட்டு இருக்கு..


வந்தனா : ஹோ அப்போ நம்ம தாம்பரம் வரை தான் freeயா இந்த காபின்ல இருக்க முடியும் போல இருக்கு.. சரி என்ன பண்றது அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்க வேண்டியது தான்... நீ ஒன்னுக்கு போயிடு வரதா இருந்தா இபோவே போயிடு வந்துடு.. அப்புறம் அவங்க எல்லாம் வந்த பிறகு போறதுக்கு உனக்கு தான் கஷ்டமா இருக்கும்...


விஷ்ணு : சரிம்மா..நான் போயிடு வரதுக்குள்ள நீங்க வேணும்னா புடவைய கழட்டிட்டு nighty மாத்துரதுனா மாதிக்கங்க..


விஷ்ணு toilet பக்கம் போகிறான்.. வந்தனா எழுந்து புடவையை அவுத்து அருகில் இருந்தா சோபா குசனில் போட்டு விட்டு வெறும் ஜாக்கெட் பாவாடையுடன் குனிந்து அவள் bag எடுத்து.. அதில் அவளுடைய nightyயை தேடிக்கொண்டு இருந்தால்..


டோக் டோக் என்று அவள் இருந்த கபின் கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்க.. சரி விஷ்ணு தான் வந்து விட்டன என்று நினைத்து.. அப்படியே ஒரு துண்டை எடுத்து தன மார்பு மேல் போட்டு மறைத்து கொண்டு... காபின் கதவை போய் திறந்தாள்..


அங்கே வெளியே நின்றது விஷ்ணு இல்லை...


ஹல்லோ என்னோட பேரு கபிலன் என்று சொல்லி ஒரு கருப்பு கோட் வெள்ளை பான்ட் அணிந்த ஒரு அழகான இளைஞன் சிரித்த முகத்துடன் உள்ளே நுழைந்து..கதவை சாத்தினான்...


வந்தனா : ஐயோ ஏன் கதவை சாத்துரிங்க...


வந்தனா அவனை பார்த்து பயந்தே விட்டால்.. அதுவும் வெறும் ஜாக்கெட் பாவாடையுடன்.. லோ நெக் ஜாக்கெட் அணிந்து இருந்ததால் அவள் முலைகள் பிதுங்க... வயிறு கவர்ச்சியாக தெரியா... லோ ஹிப் பாவாடை கட்டி இருந்ததால்.. அவள் ஆழமான தொப்புள் படு கவர்ச்சியாக கபிலனுக்கு விருந்து அளித்தது...


வந்தனா : ஐயோ ஏன் கதவை சாத்துரிங்க...


மீண்டும் ஒரு முறை தயங்கி பயத்துடன் திக்கி திணறி கேட்க...


கபிலன் : இல்ல AC ரூம் கதவை திறந்து வச்சா.. AC காத்து வீனா வெளியே போய்டும்.. அதனால தான் கதவை சாத்தினேன்.


சொல்லியபடியே அவள் புடவை இருந்த குஷன் சோபாவில் வந்து ஸ்டைல்லாக அமர்ந்தான்.. அவன் முன்பு வந்தனா தன கைகளை இரண்டையும் அவள் ஜாக்கெட் குறுக்காக X வடிவில் வைத்து மறைத்துக்கொண்டு.. கொஞ்சமாக விலகி இருந்த துண்டையும் எடுத்து சரியாக முட முற்பட்டு அவள் பெரிய முலைகள் அடங்காமல் எட்டி பார்க்க மூடுவதில் தோற்று கொண்டிருந்தாள்...


கபிலன் வந்தனாவை பாதம் முதல் அப்படியே படி படியாக கிலே இருந்து மேலே பார்த்து ரசித்தான்...


வந்தனா : உங்க பேரு இந்த காபின் லிஸ்ட் ல இல்லையே.. அப்புறம் எப்படி ?


தயக்கமாக அவனை பார்த்து கேட்க..


கபிலன்.. ஹா ஹா ஹா என்ற வில்லன் சிரிப்பில் சிரிக்க ஆரம்பித்தான்..


வந்தனா : உங்க பேரு இந்த காபின் லிஸ்ட் ல இல்லையே.. அப்புறம் எப்படி ?


தயக்கமாக அவனை பார்த்து கேட்க..



கபிலன்.. ஹா ஹா ஹா என்ற வில்லன் சிரிப்பில் சிரிக்க ஆரம்பித்தான்..


வந்தனா : எதுக்கு சிரிகிரா இபோ... யார் நீ..?


அபோது டோக் டோக்...காபின் கதவு மீண்டும் தட்டப்பட.. வந்தனா ஓடி சென்று திறந்தாள்.. விஷ்ணு நின்று கொண்டிருந்தான்.. அப்பா இப்போ தான் வந்தனாவுக்கு மூச்சே வந்தது...


ஒரு அந்நிய மனிதன் உள்ளே அமர்து இருப்பதாய் பார்த்த விஷ்ணு..


விஷ்ணு : யாருமா இது..? எப்போ உள்ள வந்தாரு... நீங்க இன்னும் டிரஸ் மாத்தலியா...


வந்தனா : இல்ல நீ போனதும்.. இவன் உடனே உள்ள வந்து கதவை சாதிகிட்டான்.. எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு..


கபில இப்பொது மீண்டும் சிரித்தான்...


கபில : ஹல்லோ மேடம்.. என்ன ரொம்ப டென்ஷன் ஆயிடின்களா... நான் இந்த ட்ரைன்ல டிக்கெட் செக் பண்ண வந்த TTR...


வந்தனா : ஐயோ சாரி சார்.. இதை முன்னாடியே சொல்லி இருக்கலாம்ல.. எதுக்கு இது மாதிரி வில்லன் மாதிரி சிரிச்சு.. என்னை பயமுருதிநிங்க.. நான் உன்மையிலேய பயந்தே போய்டேன்..


வந்தனா கபில உட்கார்து இருந்த குஷன் சோபா அருகில் சென்றால்.. அவனை உரசியபடி குனிந்து அவன் குண்டிக்கு அடியில் சொருகி கிடந்த தன்னுடைய புடவையை உருவிகொண்டால்... கபிலனுக்கு இப்பொது முதுகு காட்டியபடி நின்றபடி புடவையை சரியாக கட்டி கொண்டால்..


பிறகு கபிலனுக்கு நேர் எதிரில் இருந்த குஷன் சோபாவில் வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் அமர்து கொண்டார்கள்..


கபிலன் : உங்க பெரும் வயசும் சொல்லுங்க..


வந்தனா : என் பேரு வந்தனா.. வயசு 38


விஷ்ணு : என் பேரு கோபால் வயசு 40


கபிலன் : நீங்க ரெண்டு பெரும் புருஷன் பொண்டாட்டியா... ?


வந்தனா : ஆமாம் சார்... நாங்க புருஷன் பொண்டாட்டி தான்..


கபிலன் : உங்க ரெண்டு பேர்த்தியும் பார்த்த அப்படி தெரியலியே.. நீங்க நல்ல கும்ம்னு சூப்பரா இருக்கீங்க.. கோபால் ஒள்ளிய கருப்பா உங்களுக்கு ஏத்த ஜோடி மாதிரியாவே தெரியலியே


வந்தனா : ஐயோ சார் ப்ளீஸ் நம்புங்க.. இவன் என் ... சாரி எவரு என் புருஷன் தான்...


கபிலன் : இல்ல நான் வந்ததில் இருந்து கவனிக்கிறேன்... இவரு உங்களை வாங்க போங்கனு குபிடுராறு.. அம்மா அம்மா நு குபிடுராறு.. நீங்க இவரை பார்த்து கொஞ்சம் கூட மரியாதை இல்லாம வாடா போடான்னு குபிடுரிங்க.. புருஷன் பொண்டாட்டி மாதிரி தெரியலியே.. எதாவது ஆள் மாறாட்டம் நடக்குத.. உள்ள தள்ளுனா 5 வருசத்துக்கு வெளிய வர முடியாது ஜாக்கிரதை...


விஷ்ணு : ஐயோ சார் சத்தியமா நாங்க புருஷன் பொண்டாட்டி தான்.. நீங்க வேனும்ண்ட எங்களை டெஸ்ட் பண்ணி பாருங்க... ப்ளீஸ்...


வந்தனா : ஆமாம் சார்.. நாங்க ரெண்டு பெரும் லவ் பண்ணி கல்யாணாம் பண்ணிகிட்டோம்.. நாங்க first nightலையே ஒரு சின்ன அக்ரீமென்ட் பண்ணிக்கிறோம்.. அதாவது.. இவரு பொண்டாட்டிக்கு மரியாதை குடுத்து தான் பேசணும்னு.. அதவாது என்னை வந்தனா அம்மா வந்தனா அம்மா நு தான் கூப்பிடுவாரு . எத்தனையோ குடும்பத்துல பொண்டாட்டிய மா போட்டு கூப்பிடுறத பார்த்து இருக்கீங்க... அது மாதிரி.. நீங்க ப்ளீஸ் எங்களை சந்தேக பாடாதிங்க ப்ளீஸ்...


கபிலன் : உங்க புருஷனை நீங்க வாடா போடா நு கூப்பிடுறது ?


வந்தனா : கோபால் ஒரு பாரதியார் கொள்கை கொண்டவாறு.. பெண்களுக்கு முழு சுதந்திரம் குடுக்குறது ரொம்ப பிடிக்கும் அவருக்கு.. அதனாலா நான் அவரை வாடா போடா நு உரிமையா கூப்பிடுறது தான் ரொம்ப பிடிக்கும்...


யப்பா அம்மா எப்படி எல்லாம் யோசித்து சமாளிக்கிறாள் என்று விஷ்ணு தன அம்மாவின் திறமையை நினைத்து பெருமை பட்டான்...


விஷ்ணு : ஆமாம் சார் எனக்கு பாரதியார்ணா ரொம்ப பிடிக்கும்.. சார்.. அதனால தான் என் பொண்டாட்டிக்கு ரொம்ப சுதந்திரம் குடுத்து இருக்கேன்...


கபிலனுக்கு இன்னும் நம்மிக்கை வருவதற்கு தானும் எதாவது செய்யா வேண்டும் என்று நினைத்த விஷ்ணு.. இன்னும் தன அம்மா வந்தனா அருகில் நெருங்கி அமர்ந்து அவள் தொழில் கைகளை போட்டு லேசாக தன அம்மாவை அவன் உடலுடன் ஒட்டி இழுத்து அமர்ந்தான்..


விஷ்ணுவின் விரல் வந்தனாவின் தோள்பட்டையில் ஜாக்கெட்ல் பிதுங்கி இருந்த சதைகளில் உரசி விளையாடியது.. வந்தனா மெல்ல கூச்சத்தில் நெளிந்தாள்...


விஷ்ணு : ம்ம் எடுத்தாச்சு பா.. நீங்க சொன்ன படியே நான் பேரை மாதி சொல்லிகிறேன்.. நீங்க கவலை படாதீங்க.. நாங்க ரெண்டு பெரும் ரொம்ப கவனமா இருப்போம்.. நீங்க நிம்மதியா உங்க ஆபிஸ் வேலைய பாருங்க ஓகே வா ?
விஷ்ணுவின் விரல் வந்தனாவின் தோள்பட்டையில் ஜாக்கெட்ல் பிதுங்கி இருந்த சதைகளில் உரசி விளையாடியது.. வந்தனா மெல்ல கூச்சத்தில் நெளிந்தாள்...


கபிலன் அதை நன்கு கவனித்தான்...


விஷ்ணு இன்னும் ஒரு படி மேல போய்... வந்தனா வின் ஜாக்கெட் ஓரத்தில் உள்ளே தன விரலை விட்டு அவள் போட்டு இருந்த கருப்பு பிர பட்டையை வெளியே இழுத்து விட்டு லேசாக அதன் எலாஸ்டிக் பிடிச்சு பிடிச்சு இழுத்து இழுத்து விளையாடிகொண்டே இருந்தான்


கபிலனுக்கு அதை பார்த்ததும் மெல்ல அவன் பேன்ட் உள்ளே மெல்ல எழுந்தது.. ஆனால் அடக்கி கொண்டான்..


கபிலன் : வந்தனா உங்க கணவர் கோபால் ரொம்ப சின்ன பய்யன் மாதிரி இருகாரு.. பார்த்த 17 அல்ல்து 16 வயசு தான் இருக்கும் போல இருக்கு.. ஆனா 40 வயசு மாதிரி தெரியலியே..


வந்தனா : அவரு எப்போவும் பார்க்குறதுக்கு சின்ன பய்யன் மாதிரி தாங்க இருபாரு.. நல்ல diet control பண்ணி உடம்பை நல்ல இளமையா சின்ன பையன் மாதிரி தான் வசுகுவாறு.. என் புருஷன் எனக்கு குழந்தை மாதிரிங்க கபிலன்.. நாங்க ரெண்டு பெரும் எங்கேயாவது வெளியே ஒன்ன ஜோடியா போனா கூட அம்மா மகனாநு தான் கேட்பாங்க.. புருஷன் பொண்டாட்டி மாதிரியே தெரியாது.. ஆனா நைட் பெட்ரூம்ல யப்பா.. என்னை உண்டு இல்லன்னு பண்ணிடுவாரு..


விஷ்ணு : (மெல்ல வந்தனா காதில்) அம்மா.. ஐயோ எதுக்கு ரொம்ப ஓவரா பேசுறிங்க. ரொம்ப அசிங்கம இருக்கு....


வந்தனா : (மெல்ல விஷ்ணு காதில்) டேய் சும்மா இருடா.. இப்படி எல்லாம் சொன்னா தான் நம்ம புருஷன் பொண்டாட்டின்னு நம்புவான் கபிலன்..


வந்தனா அவன் காதில் சொல்வது போல மெல்ல விஷ்ணுவின் காத்து இதழை சப்பி நக்கி முத்தம் இட்டால்...


கபிலனுக்கு இப்போது முழு நம்பிக்கை வந்தது...


அவர்கள் இவருடைய டிக்கெட்டையும் வாங்கி பார்த்து டிக் செய்தான்...


கபிலன் : ஓகே மிஸ்டர் கோபால் மிசஸ் வந்தனா.. உங்க பயணம் இனிதாய் அமைய என் வாழ்த்துகள்


கபிலன் எழுத்தான்.. விஷ்ணுவுக்கு கை கொடுத்து கண்ணடித்தான்...


கபிலன் : விஷ்ணு... ஒரு நல்ல செய்தி.. நடுல ஏற வேண்டிய இன்னும் 2 ஜோடிங்க.. தாம்பரத்துல ஏற போறது இல்ல.. சோ நீங்க ரெண்டு பேரும் செங்கல்பட்டு வரை தனியா எந்த தொந்தரவு இல்லாம போக போறீங்க.. காபின் கதவை நல்ல சாதிகாங்க.. ஒரு 2 மணி நேரத்துக்கு எந்த தொந்தரவும் இருக்காது.. முடிஞ்சா கதவை உள்ள நல்ல லாக் பண்ணிக்கங்க... ரெண்டு பேரும் அப்போ அப்போ கட்டி பிடிச்சு kiss அடிசுகிரத்தை பார்த்த.. எதோ கூட்டு குடும்பத்துல இருந்து வந்டிருகிங்கனு தெரியுது... கண்டிப்பா உங்க வீட்டுல தனிமை கிடைச்சு இருக்காது...விஷ்ணு இந்த ரெண்டு மணி நேரத்தை வீனாகதிங்க.. நல்ல திருப்தியா.. நிதானமா உங்க வந்தனாவோட அனுபவிங்க... ஆல் தி பெஸ்ட் மேடம்..


கபிலன் வந்தனாவுக்கும் கை கொடுத்து வாழ்த்து சொல்லி விட்டு.. காபின் கதவை திறந்து வெளியே போனான்..


விஷ்ணு ஓடி கதவை சாத்தினான்...